Anastasia de Ruyter is grafisch ontwerper, eetbaar ontwerper en koekenbakker met een warm hart voor Rotterdam. Vindt het leven veel te kort om vies te eten. Ze runt samen met haar moeder Lof Der Zoetheid. Dit is haar week.
‘s Ochtends vroeg vertrek ik met een bestelauto volgeladen met servies en zoete zaken naar een fotostudio in Apeldoorn. Voor het lente issue van KoffieTCacao Magazine gaan we 8 recepten vastleggen. Tot laat in de middag mag ik lekker kloten met branders, pincetten en spiegels totdat het er goed uitziet.
Elke dinsdag moet ik om 6 uur op de zaak zijn om de levering van onze groenteboer Gijs in ontvangst te nemen. Het is een van mijn favoriete momenten van de werkweek: de groenten die er bijna buitenaards uitzien in het TL licht, Rotterdam Noord wordt langzaam wakker, de Radiolab podcast klinkt door de speakers en ik begin met de eerste voorbereidingen.
Tussen het koken door krijgen we vandaag 30 studenten op bezoek van de afdeling product design op de Hogeschool Amsterdam. Ik geef een presentatie over onze eetbare ontwerpen en gelukkig durven ze veel vragen te stellen. Wat mijn lievelingseten is bijvoorbeeld (geroosterde pekingeend met flensjes en kaassoufles).
Ah, the joys van op locatie werken: geen plek om een groots buffet op te stellen, mag je van een ijverige conciërge niet meer frituren in de ruimte waar het eerst wel mocht en is er besloten rode spots op het buffet te schijnen waardoor je nauwelijks ziet of het nou eten is of dat je op de Kamasutrabeurs staat. Gelukkig vonden de gasten het eten waanzinnig, daar heb ik een avondje openlucht frituren in de vrieskou wel voor over.
Yay! Vandaag bestaat Lof der Zoetheid 5 jaar! Om het te vieren gaan we naar restaurant Fred. Met huisgemaakte kaassoufles met Old Rotterdam als amuse heb je me al onder de duim, en stiekem weet ik de Rotterdams Rococo inrichting (gouden plafonds, toiletten volledig bekleed met spiegels) te waarderen. Bijna heb ik de Versace zwaankraan gesloopt in de veronderstelling dat je met de vleugels de water toevoer kon regelen.
Elke ochtend maak ik verse merengue voor de limoen-merenguetaart en spuit ik deze op. 13 toefjes per punt, 130 toefjes per taart, 780 toefjes per week, 36.660 toefjes per jaar. Als ik oud ben, ben ik een merengue Jedi master.
Eigenlijk ben ik zondagavond best wel gesloopt omdat de weekenden het drukst zijn, maar soms probeer ik dan nog wat in elkaar te knutselen voor de zaak. In de lente hebben we ander gebak en daar moeten ook plankjes voor beletterd worden die aan een frame komen te hangen waarop de taarten van de dag te lezen zijn. Gelukkig zijn dit zaken die uitstekend te doen zijn met een glas whisky erbij.
