Luis Mendo
Ik ben een designer die een groot aantal bladen (heeft ge-)maakt en graag de hele dag tekent. Ik ben Spaans en pendel nu tussen Tokyo en Amsterdam.
Ik ben een designer die een groot aantal bladen (heeft ge-)maakt en graag de hele dag tekent. Ik ben Spaans en pendel nu tussen Tokyo en Amsterdam.
— Christoph van VeghelIk woon al zo’n 7 maanden in Tokyo en we doen dit bijna elke week: een paar freelance illustratoren/ontwerpers zoals ik spreken af in een cafe waar je rustig kan werken, de bediening is fantastisch en je kan zowel goede koffie drinken als lekker eten. Een of meer van ons heeft pocket wi-fi en er zijn volop stekkers. Elke dag een nieuw kantoor. Deze keer doe ik het Freeman Cafe in Shibuya aan met de getalenteerde Grace Lee en Adrian Hogan.
Ik ben bezig met het afronden van een klus voor The North Face (Japan), in opdracht van uitgever Knee High Media. Ze houden kantoor boven hun woning in een prachtig oud houten huis mét tuin, tien minuten lopen van Shibuya station en fietsen vanaf mijn huis. Het gebouw is zo bijzonder dat er vaak foto shootings in plaatsvinden: papieren schuifpanelen, houten buitenmuren… het huis is écht traditioneel Japans. Wel een beetje fris in de wintermaanden.
Woensdag is mijn vaste PechaKucha (waarvoor ik Design Director ben) dag op het kantoor van de stichters, Klein Dytham Architecture. Ze begonnen PechaKucha 11 jaar geleden en nu zitten we in 735 steden wereld wijd. Het hoofdkantoor is in Ebisu, en elke woensdag spreek ik af met magazine ontwerper Shiho Yokohama voor een lunch. We werken samen aan een getekende kaart met de beste lunchtenten van Ebisu, in de lijn van mijn City Reports.
Mijn goede vrienden van AQ organiseren eens per maand een van de zoveel meetups in de stad: Ride The Lightning, waar ontwerpers en developers kleine presentaties houden over waar ze mee bezig zijn en waar ze tegenaan lopen. Erg interessant en leerzaam, ook al zijn sommige presentaties in het Japans en dan wordt het volgen wat lastiger. Na afloop van de avond, is het meestal tijd voor ramen en drank, natuurlijk teken ik daar ook voor.
Vaak ga ik met de fiets maar soms pak ik de trein, al is het alleen maar om mensen te kunnen tekenen. Japanners zijn behoorlijk stil in de metro, waardoor ze onbedoeld fijne modellen worden. Hier was beroepsfotograaf Sophie Eekman mijn profielfoto voor deze rubriek aan het maken. Ik heb haar arm en camera ook maar in mijn tekening meegenomen.
PauseDraw! Samen met Adrian en Eiko van AQ organiseren we eens per maand een soort van tekenles voor mensen die normaal niet tekenen. Met simpele opdrachten proberen we de mensen een pause te laten nemen in hun normale werk routine en ze aan het tekenen te krijgen. Is altijd erg leuk en leerzaam. Na afronding gaan we naar een izakaya (soort van bruin café) in de buurt waar we verder tekenen, drinken en eten.
Het leven van de freelancer kent geen vaste tijden en zondag is een prima dag om bijvoorbeeld mijn illustraties over New York voor Tommy Hilfiger af te maken. De redactie van Icon magazine in Spanje wacht er nog op. Omdat ik in Tokyo 8 uur voor loop, heb ik nog tijd om het maandagochtend af te ronden en in de middag (ochtend in Europa) af te leveren.