Jullie hebben beiden aan de Design Academy gestudeerd. Beiden op andere afdelingen en niet persé in de richting waarin jullie nu aan het werk zijn. Wat zie je terug in jullie werk wat je geleerd hebt op de Academie en kun je wat meer vertellen wat jullie beide rollen zijn in jullie samenwerking.

Daphna heeft Man And Well being gestudeerd en Laurens Man And Communication. Daphna: “Het is misschien niet iets wat je helemaal verwacht bij of van de richting communicatie wat we nu doen. Laurens is het daar overigens niet helemaal mee eens. Hij heeft het altijd vrij breed geïnterpreteerd. Je communiceert immers ook door middel van vormgeving in een stoel. Hij kan zacht of hard lijken door zijn vormgeving. Hoe vaak heb je wel niet gehad dat je op een stoel ploft maar dat hij niet zo zacht was als hij leek! De vormgever heeft je dan op het verkeerde spoor gezet. Dit is overigens niet iets wat wij graag doen met onze vormgeving”.

Laurens: “Daphna haar goede eigenschappen liggen in haar onvervalste vermogen om altijd door te zetten. Ze zorgt er daarnaast met haar planningen voor dat Daphna Laurens haar werk op tijd aflevert. Daphna is erg fijngevoelig als het gaat over kleur, vorm en afwerking. Wat betekent dat we soms dagen dan wel weken naar een vorm kijken en eraan schaven. Op de werkvloer heeft Daphna overzicht en neemt ze geen blad voor de mond als er taken moeten worden verdeelt, een kwaliteit welke erg goed van pas komt bij het tot een succes maken van een zogenaamde ‘ontwerpstudio’ “.

Daphna: “Enkele eigenschappen van Laurens maken mij het grootste deel van de tijd onuitputbaar in energie en ideeën. Hij brengt impulsieve momenten, grote ambitie en een gezonde dosis naïviteit. Zijn kritische blik houdt me scherp maar tevreden waar het mag”.

Op de site van de DDW staat een quote van jullie ‘We like the Dutch word for designer ‘Vormgever’ which means someone who gives shape’. Ik haalde daar uit, dat jullie eerst en vooral ontwerpers van vorm zijn; dat de conceptuele kant van design ondergeschikt is aan de vorm. Is dat een juiste interpretatie?

Het zit hem niet zo zeer in dat we niet conceptueel willen zijn, maar we vinden het vooral belangrijk dat wanneer je een product of object ziet dat je op het eerste gezicht al wordt aangetrokken door de vormgeving. Het verhaal erachter kan de waarde voor iemand persoonlijk verhogen maar het verhaal is niet ons uitgangspunt. Wij zijn beide wel conceptueel opgeleid aan de academie maar wij proberen dit conceptuele vooral tot uiting te brengen in vormgeving. En niet zozeer in processen of werkmethoden. Tegenwoordig lijkt in veel gevallen het verhaal belangrijker dan het uiterlijk van het product wij zien dit anders.

Met internet worden designtrends massaal verspreid en niet lang daarna overgenomen door ontwerpers; ik kan bijvoorbeeld geen fluor uiteindes van tafelpootjes meer zien. Wat vinden jullie van de vluchtigheid van designtrends en hoe krijg je het voor elkaar om hierboven uit te steken?

Tja, het is lastig. Als vormgever of ontwerper word je beïnvloed zonder dat je het wil. Alle beelden die voorbij komen worden toch ergens in ons hoofd opgeslagen. We werken en leven allemaal in dezelfde tijd en daardoor ben je ook een kind uit deze tijd die met dezelfde tijdsgeest werkt. Maar misschien is er een verschil te maken tussen stylisten en ontwerpers als je het hebt over de fluor uiteindes. Daphna; “Dit vind ik zelf meer een stilistische uitspraak dan iets wat vormgegeven is en wat daardoor ook meer trendy is. Dit kan goed volgend jaar een donker blauw pootje worden. Terwijl de stoel waar deze poten onderdeel van uitmaken niet zomaar van vorm wordt verandert”. Ik weet niet of wij hierboven uit steken dat proberen we natuurlijk wel. Zoiets is op dit moment nog niet te beoordelen en is denk ik ook niet aan onszelf om te beoordelen. Misschien over tien jaar dat we hier een antwoord op hebben!